Zo nu en dan word ik gevraagd om deel te nemen aan trainingen als trainingsacteur. Dit biedt een welkome variatie qua bezigheden. Los van de inhoud - waar ik normaal vrij diep in zit- lekker experimenteren met mijn gedrag. Ik leer elke keer weer bij en ontmoet leuke mensen. Zo ook vandaag weer. Een middag als patient van het bevolkingsonderzoek (naar borstkanker). Een lastige patient, een zeurend geval of een arrogante dame, ze moisten allemaal uit de hoge hoed worden getoverd. Grootste uitdaging voor de cursisten bleek gewoon vriendelijk ‘nee’ te verkopen, zonder toeters en bellen. Als ik eerlijk ben, moet ik bekennen dat ik daar zelf ook vaak in trap: “Nee, want …, sorry….. volgende keer….”. Na deze middag wordt het natuurlijk wel minder….